EYÜP 7:1 ←
Gölgeyi özleyen köle, Ücretini bekleyen gündelikçi gibi,
EYÜP 7:3 ←
Miras olarak bana boş aylar verildi, Payıma sıkıntılı geceler düştü.
EYÜP 7:4 ←
Yatarken, ‘Ne zaman kalkacağım’ diye düşünüyorum, Ama gece uzadıkça uzuyor, Gün doğana dek dönüp duruyorum.
EYÜP 7:5 ←
Bedenimi kurt, kabuk kaplamış, Çatlayan derimden irin akıyor.
EYÜP 7:6 ←
“Günlerim dokumacının mekiğinden hızlı, Umutsuz tükenmekte.
EYÜP 7:7 ←
Ey Tanrı, yaşamımın bir soluk olduğunu anımsa, Gözüm bir daha mutluluk yüzü görmeyecek.
EYÜP 7:8 ←
Şu anda bana bakan gözler bir daha beni görmeyecek, Senin gözlerin üzerimde olacak, Ama ben yok olacağım.
EYÜP 7:9 ←
Bir bulutun dağılıp gitmesi gibi, Ölüler diyarına inen bir daha çıkmaz.
EYÜP 7:10 ←
Bir daha evine dönmez, Bulunduğu yer artık onu tanımaz.
EYÜP 7:11 ←
“Bu yüzden sessiz kalmayacak, İçimdeki sıkıntıyı dile getireceğim; Canımın acısıyla yakınacağım.
EYÜP 7:12 ←
Ben deniz ya da deniz canavarı mıyım ki, Başıma bekçi koydun?
EYÜP 7:13 ←
Yatağım beni rahatlatır, Döşeğim acılarımı dindirir diye düşündüğümde,
EYÜP 7:14 ←
Beni düşlerle korkutuyor, Görümlerle yıldırıyorsun.
EYÜP 7:15 ←
Öyle ki, boğulmayı, Ölmeyi şu yaşama yeğliyorum.
EYÜP 7:16 ←
Yaşamımdan tiksiniyor, Sonsuza dek yaşamak istemiyorum; Çek elini benden, çünkü günlerimin anlamı kalmadı.
EYÜP 7:17 ←
“İnsan ne ki, onu büyütesin, Üzerinde kafa yorasın,
EYÜP 7:18 ←
Her sabah onu yoklayasın, Her an onu sınayasın?
EYÜP 7:19 ←
Gözünü üzerimden hiç ayırmayacak mısın, Tükürüğümü yutacak kadar bile beni rahat bırakmayacak mısın?
EYÜP 7:20 ←
Günah işledimse, ne yaptım sana, Ey insan gözcüsü? Niçin beni kendine hedef seçtin? Sana yük mü oldum?
EYÜP 7:21 ←
Niçin isyanımı bağışlamaz, Suçumu affetmezsin? Çünkü yakında toprağa gireceğim, Beni çok arayacaksın, ama ben artık olmayacağım.”
Kamu malı